آنالیز دستگاه آب شیرین کن: شاخص گرفتگی در صنایع تصفیه آب به عنوان معیاری برای گرفتگی غشاء ساخته شده است. در آزمایش SDI ، سرعت گرفتگی یک فیلتر۴۵/۰ میکرونی توسط جامدات معلق ، اندازه گیری می شود. نسبت SDI بدین سبب انجام می شود که اولاٌ، آسان است و ثانیاٌ، احتیاجی به وسایل ابزار دقیق گران قیمت ندارد. در این آزمایش، آب با فشارثابتPSIg 30 از یک فیلتر با قطر ۴۷mm عبور می کند(شکل۱۰-۱). در ابتدا زمان عبور۵۰۰ml آب از این فیلتر، اندازه گیری می شود. آب همچنان از فیلتر عبور می کندو پس از گذشت پانزده دقیقه، مجددا زمان عبور۵۰۰mlآب از فیلتر اندازه گیری می شود.
آنالیز دستگاه آب شیرین کن | شاخص حجمی لجن(SDI) | آریاعمران
در ادامه مطلب طراحی سیستم اسمز معکوس: نسبت بین این دو زمان، میزان گرفتگی را مشخص می کند.
متاسفانه، تستSIDنمی تواند مکانیزم یکسانی نظیر غشای اّسمز معکوس داشته باشد.
در این تست، تمام جامدات معلق ، موجب گرفتگی فیلتر می شوند و قادر به عبور از آن نیستند.
در RO، درصد نامشخصی از گرفتگی ها همراه با آب دورریز از انتهای سیستم خارج می شوند؛
بنابراین، مقدار زیادSDI،نشانشگر این نیست که RO به آسانی دچار گرفتگی می شود.
روش تستSDI
۱)فیلترSDI را در محل خودش قرار دهید
۲) شیر نمونه گیر رل باز کنید و فشار را توسط رگولاتور(شیر تنظیم کننده ی فشار) روی۳۰psigتنظیم کنید. شیر نمونه گیر را ببندید؛
۴)شیر نمونه گیر را باز کنید و به تدریج،فشار رگولاتور را برروی۳۰psigتنظیم کنید؛
۵)همینطه فشار تنظیم شد، زمان پر شدن یک استوانه مندرج به حجم۵۰۰mlاز آب را اندازه بگیریدو اجازه دهید جریان آب برقرار شود و فشار به میزان۳۰psigثابت باشد؛
۶)در فواصل زمانی پنج دقیقه، زمان پرشدن استوانه مندرج به حجم۵۰۰mlرا اندازه بگیرید. زمان اندازه گیری شده بعد از پانزده دقیقه برای محاسبهSDI استفاده می شود. محاسبه ی SDI طبق رابطه فوق می باشد.
به طوری که:
T: زمان قبل از دومین اندازه گیری جریان(۵،۱۰یا۱۵ دقیقه)
t1: زمان اولیه پرشدن استوانه مندرج به حجم۵۰۰ml
t2: زمان پرشدن استوانه مندرج به حجم۵۰۰ml بعد از T دقیقه
مقادیر شاخص SDI:
مثال: زمان اولیه پُر شدن استوانه مندرج۲۳SEC، زمان نهایی پرشدن استوانه مندرج ۶۲Sec( بعد از ۵ دقیقه)
اگرSDI بالا باشد،گرفتگی قابل ملاحضه ای در غشاهایRO رخ خواهد داد. توصیه می شود عواملی که موجب
کاهش گرفتگی می شوند، مدّ نظر قرار بگیرند.(شکل۱۰-۱)
کدریّت:
کدریّت، روش دیگری است که برای اندازه گیری میزان گرفتگی غشاهایRO مورد استفاده قرار می گیرد.
همچنین میزان آلودگی فیزیکی آب را اندازه گیری می کند. همچنین میزان آلودگی فیزیکی آب را اندازه گیری می کند.
کدریّت سنج، شکست نور را که توسط ذرات مختلف و جامدات معلق در آب به وجود می آید، اندازه گیری می کند.
اگر میزان کدریّت به یک برسد حاکی از آن است که تمایل غشاها به گرفتگی زیاد، واحد آنNTU
(Nuphlometer Turbbudity) است.
شبیه به تستSDI، کدریّت فقط نشان دهنده میزان گرفتگی است. کدریّت زیاد به این معنا نیست.
که غشا دچار گرفتگی می شود یا برعکس. در حقیقت، بسیاری از ذرات که موجب گرفتگیRO می شوند،
در مقابل عبور نور تاثیری ندارند و موجب شکست آن نمی شوند، بنابراین، وجود این ذرات توسط کدریّت سنج، قابل تشخیص نیست.
اگرچه آن ها برای تجزیه ی آب، وسایل کاملی نیستند، ولی اندازه گیری کدریّت و SDI برای تشخیص آب خوراک RO مفید است.
آن ها همچنین در اندازه گیری تغییر توانایی تجهیزات پیش تصفیه در برداشتن ذرات، مفید هستند.
پیشنهاد می شود که چنین تست هایی به صورت ادواری انجام شود تا کارایی فیلترهای پیش تصفیه مشخص شود.
پتانسیل زِتا(Zeta Petanntial)
جامدات معلق آلی تمایل دارند که در سطح خارجی گروه های تشکیل دهنده شان دارای بار منفی باشند.
به علت دارا بودن بار مشترک، گروه های کلوییدی و ساده ی متفاوت ، تمایل به دفع یکدیگر دارند.
آن ها از نزدیک شدن به همدیگر جلوگیری می کنند؛بنابراین،نمی توانند گروه های بزرگتر تشکیل دهند.
این گروه های کوچکتر نمی توانند مانند گروه های بزرگتر بر نیروی بین مولکولی –که آن ها را درحالت معلق نگه می دارد-غلبه کنند.
زمانی که ذرات باردار منفی توسط اسمز معکوس ،تغلیظ می شوند، آن ها می توانند در مجاورت یکدیگر به هم نیرو وارد کنند.
زمانی که این کار اتفاق افتد، احتمال بیشتری وجود دارد که بایکدیگر ترکیب شوند و گروه های کلوییدی بزرگتری تشکیل دهند.
گروه های بزرگتر، ممکن است به نیروی بّرشی و بار آب که قادر به نگه داشتن آن ها در حالت معلق است،غلبه نماید.
درنتیجه، آن ها می توانند در سطح غشای RO رسوب کنند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.