انواع روش های تصفیه فاضلاب شهری | تصفیه آب | آریاعمران

انواع روش های تصفیه فاضلاب شهری: فاضلاب خانگی عمدتاً حاوی مواد آلی زیست تخریب پذیر است که تجزیه آنها به اکسیژن زیادی نیاز دارد و همچنین ترکیبات فسفر و نیتروژن که به عنوان مواد مغذی عمل می کنند و رشد گیاهان را در آب تحریک می کنند.

انواع روش های تصفیه فاضلاب شهری | تصفیه آب | آریاعمران

میانگین مقدار فاضلاب ۱۵۰ تا ۲۵۰ لیتر و بار آلی ۶۰ گرم اکسیژن بیوشیمیایی (BOD5) با احتساب سهم تجاری به ازای هر ساکن در روز ایجاد می شود. فاضلاب های شهری اغلب به رودخانه های حاشیه شهرها یا در محیط زیست رها می شوند.

که خطراتی را برای سلامتی انسان در پی دارد. از سوی دیگر با کمبود آب نیاز به استفاده مجدد آب های فاضلاب داریم.

جمع آوری فاضلاب شهری

اساساً دو روش برای جمع آوری فاضلاب وجود دارد. در فرآیند جداسازی، فاضلاب و آب های سطحی (آب باران، آب چشمه و آب تراوش) در دو شبکه فاضلاب کاملاً مجزا به تصفیه خانه فاضلاب یا نزدیکترین آب (“آب دریافت کننده”) هدایت می شوند.

در فرآیند ترکیبی فاضلاب و آب باران با هم در یک سیستم فاضلاب جمع آوری می شوند. از آنجایی که نسبت آب باران به آب کثیف در بارندگی های شدید می تواند بیش از ۳۰۰ به ۱ باشد و این مقدار آب را نمی توان به تصفیه خانه فاضلاب رساند و در آنجا به لحاظ اقتصادی تصفیه کرد، باید سیستم های مناسب امداد و تصفیه آب باران در شبکه فاضلاب فراهم شود.

تصفیه آب

انواع روش های تصفیه فاضلاب شهری

تصفیه مکانیکی فاضلاب

فاضلاب برای تصفیه به تصفیه خانه فاضلاب جریان می یابد. در مرحله اول، تمیز کردن مکانیکی، مواد درشت چون  شن و ماسه در تله شن  به راحتی ته نشین و شناور می شوند و در زلال‌کننده اولیه باقی می‌مانند.

تصفیه فاضلاب

تصفیه بیولوژیکی فاضلاب

در مرحله دوم، تصفیه بیولوژیکی فاضلاب، ترکیبات آلی موجود در فاضلاب تحت فرآیند تخریب قرار می گیرند. باقیمانده اجزای فاضلاب به راحتی محلول که در مرحله مکانیکی حذف نمی شوند در اینجا با میکروارگانیسم ها تماس پیدا می کنند.

فرآیند تخریب اساساً توسط میکروارگانیسم‌ها در ارتباط با اکسیژن محلول در فرآیندهای هوازی (= شیوه زندگی موجوداتی که برای زندگی به اکسیژن نیاز دارند) و در غیاب اکسیژن در فرآیندهای بی‌هوازی (= نحوه زندگی موجوداتی که نیازی ندارند) انجام می‌شود. اکسیژن رایگان برای زندگی).

این منجر به ترکیبات معدنی و زیست توده می شود. متداول ترین فرآیند مورد استفاده در تصفیه بیولوژیکی فاضلاب، «فرایند لجن فعال» است.

در مخزن لجن فعال، مواد باقی مانده در فاضلاب به عنوان غذا برای باکتری ها و سایر موجودات کوچک عمل می کند و توسط آنها به “لجن فعال” قابل ته نشینی تبدیل می شود.

یک لیتر حدود ۱۰۰ میلیون باکتری دارد. مقدار افزایش اکسیژن مورد نیاز برای فرآیند از طریق دمنده ها به فاضلاب وارد می شود. لجنی که در نهایت تشکیل می شود در زلال ساز ثانویه ته نشین می شود، در حالی که آب زلال شده از قسمت بالایی حوضه به سمت آب دریافت کننده جریان می یابد.

در رابطه با نیاز اکسیژن بیوشیمیایی (BOD5)، اثر پاک کنندگی چنین تصفیه خانه های فاضلاب ۹۰ تا ۹۵ درصد است.

مراحل تصفیه بیشتر

حذف ۵ تا ۱۰ درصد باقیمانده و ترکیبات نیتروژن و فسفر که باعث تحریک رشد گیاهان در آب به عنوان مواد مغذی می شود، در گیاهان مدرن در مرحله سوم یعنی تصفیه فاضلاب گسترده تر صورت می گیرد.

بسته به اندازه تصفیه خانه فاضلاب و ویژگی های بدنه آب، علاوه بر تصفیه مکانیکی-بیولوژیکی فاضلاب، اقدامات پاکسازی بیشتری لازم است.

نیتریفیکاسیون و نیترات زدایی

نیتریفیکاسیون و نیتروژن زدایی به معنای تجزیه ترکیبات نیتروژن است که عمدتاً از پروتئین ها می آیند و به عنوان نیتروژن آمونیومی به تصفیه خانه فاضلاب می رسند. آمونیوم دارای اثر مصرف اکسیژن است و در فرآیند نیتریفیکاسیون توسط سویه های خاصی از باکتری ها در تصفیه خانه فاضلاب به نیترات تبدیل می شود.

با این حال، نیتروژن نیترات به عنوان یک ماده مغذی گیاهی اثر اوتروفیک دارد، به این معنی که لقاح بیش از حد بدنه های آبی ممکن است رخ دهد.

تبدیل نیترات به نیتروژن اتمسفر در فرآیند نیترات زدایی اتفاق می افتد. نیتروژن زدایی تنها فرآیند بیولوژیکی شناخته شده ای است که به وسیله آن می توان ترکیبات نیتروژن معدنی را به گاز نیتروژن تبدیل کرد و در نهایت به چرخه نیتروژن اتمسفر بازگرداند.

در تصفیه خانه های متوسط ​​فاضلاب با ظرفیت گسترش حدود ۱۰۰۰۰ معادل جمعیت، کاهش نیتروژن در حال حاضر پیشرفته است.

حذف فسفر

کاهش فسفر ماده مغذی گیاه در حال حاضر در تمام تصفیه خانه های فاضلاب بزرگتر انجام می شود. اساس این فرآیند توانایی باکتری های خاصی برای جذب فسفات (حذف بیولوژیکی فسفر) است.

علاوه بر این، مواد شیمیایی خاصی به فاضلاب اضافه می شود که باعث ایجاد واکنش های رسوب و لخته سازی (حذف شیمیایی فسفر) می شود. این اجازه می دهد تا فسفات ها و سایر مواد محلول از فاضلاب حذف شوند.