تصفیه فاضلاب صنعتی چیست: فن آوری تصفیه فاضلاب مبتنی بر فرآیندهای مکانیکی و بیولوژیکی با امکان پشتیبانی شیمیایی می باشد. فاضلاب تولید شده خانه ها، بیمارستان ها،کارخانه ها ،آب باران و … از طریق لوله به سیستم فاضلاب وارد میشود و سپس راهی سیستم تصفیه میشود.
تصفیه فاضلاب صنعتی چیست | ظرفیت آب شیرین کن | آریاعمران
مراحل تصفیه فاضلاب
مرحله ۱ جداسازی مواد جامد
در وهله اول، فاضلاب از مواد جامد حذف می شود، به اصطلاح غربالگری و شن و ماسه غربال‌ها
(یعنی آلاینده‌های کشیده شده) با استفاده از توری‌هایی که روی آن کثیفی با کسری بیشتر
از ۶ میلی‌متر باقی می‌ماند، پاک می‌شوند. سپس فاضلاب به داخل تله های شنی چرخشی دمیده می ریزد.
در آنها، سوسپانسیون معدنی ترشح می شود (عمدتا ماسه، شن و گریس). هم غربالگری ها و هم محتویات
تله های شنی کم آب شده، در یک ظرف جمع آوری شده و برای بازیابی در نظر گرفته شده است.
در مرحله بعد، فاضلاب از طریق مخازن ته نشینی اولیه جریان می یابد که در نتیجه فرآیند ته نشینی،
آلاینده هایی که به راحتی ته نشین می شوند از آنها جدا می شود منظور لجن اولیه و آلاینده های شناوری است که قبلاً جدا نشده بودند.
مرحله ۲ راکتورهای بیولوژیکی
مهمترین و دشوارترین فرآیندها از نظر فناوری در بیوراکتورها اتفاق می افتد، یعنی تجزیه مواد آلی
و حذف ترکیبات بیوژنیک از فاضلاب، یا ترکیبات نیتروژن و فسفر. این به خاطر گونه های زیادی از باکتری ها
است که زیست توده (به اصطلاح لجن فعال) را تشکیل می دهند که فاضلاب را به یک مایع شفاف
و ایمن تبدیل می کند که در فرآیند تصفیه نهایی به رودخانه ختم می شود.
بهره برداری از راکتور بیولوژیکی
در بخش اصلی راکتور بیولوژیکی، فرآیندهای یکپارچه حذف بیولوژیکی ترکیبات کربن آلی، نیتروژن و فسفر از فاضلاب انجام می شود. فرآیندهایی که در یک راکتور بیولوژیکی انجام می شود عبارتند از:
- اکسیداسیون ترکیبات کربن آلی (بیان شده در کاهش BOD5 فاضلاب)،
- اکسیداسیون ترکیبات نیتروژن
کاهش ترکیبات نیتروژن اکسید شده (نیترات ها) به نیتروژن گازی (نیتروژن زدایی)، که با کاهش سطح نیتروژن کل بیان می شود.
تبدیل ترکیبات فسفر منجر به افزایش (در مقایسه با لجن فعال استاندارد)
ادغام ترکیبات فسفر در زیست توده لجن فعال (فسفات زدایی بیولوژیکی)،
سنتز زیست توده لجن فعال به صورت افزایش در جرم لجن فعال بیان می شود
که به عنوان لجن اضافی برای حفظ تعادل از سیستم حذف می شود.
فرآیندهای بیولوژیکی اساسی
علاوه بر موارد ذکر شده، فرآیندهای بیولوژیکی اساسی، رسوب همزمان و تکمیلی ترکیبات
فسفر بر اساس یک منعقد کننده شیمیایی در راکتورها انجام می شود. علاوه بر این،
از سال ۲۰۱۳، یعنی از زمان نوسازی تصفیه خانه فاضلاب، باکتری ها را می توان با دوز کردن
راکتور با به اصطلاح حمایت کرد. یک منبع کربن خارجی، یعنی محیطی که حذف بیولوژیکی
نیتروژن از پساب را در فرآیند نیترات زدایی بهبود می بخشد.
به منظور اطمینان از میزان اکسیژن مورد نیاز و برای اجبار در گردش فاضلاب،
بیوراکتورها به روتورهایی با بافل های هدایت کننده و همزن مجهز شدند.
عملکرد روتورها بسته به نیاز اکسیژن و غلظت نیتروژن آمونیاکی به طور خودکار کنترل می شود.
استفاده از خاموش و روشن شدن خودکار روتورها و همچنین امکان انباشته شدن سطح فاضلاب
در محفظه ها، امکان تقسیم انعطاف پذیر محفظه به مناطق اکسیژن و بی هوازی را فراهم می کند
و همچنین مدیریت فرآیندها و آنها را تسهیل می کند. بهینه سازی.
مرحله ۴ فاضلاب مخازن ته نشینی ثانویه به خروجی می رود و لجن پردازش می شود.
از بیورآکتورها، فاضلاب به مخازن ته نشینی ثانویه هدایت می شود، جایی که فرآیند ته نشینی انجام می شود،
در نتیجه لخته های لجن فعال به پایین می ریزند و فاضلاب شفاف شده به گیرنده، که رودخانه است، می رود.
درجه بالای تصفیه فاضلاب با ترکیب فناوری مدرن با اتوماسیون کامل فرآیندهای تصفیه، امکان کنترل آنها،
محافظت در برابر خرابی و تشخیص زودهنگام هرگونه اختلال در تصفیه خانه را تضمین می کند.
با توجه به اینکه ظرفیت تصفیه خانه ۴۰ هزار متر در سه روز است این یک کار بسیار پیچیده و مسئولانه است.
مرحله ۵ راه اندازی
بخشی از لجن مخازن ته نشینی ثانویه به راکتور بیولوژیکی بازگردانده می شود و بخشی (به اصطلاح لجن اضافی)
به مخزن لجن اضافی می رود. تغلیظ می شود، با پیش لجن مخلوط می شود و در محفظه های تخمیر بسته
در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد به مدت حدود ۳۰ روز تحت فرآیند تخمیر متان قرار می گیرد. لجن تخمیر شده
روی فیلترپرس ها و سانتریفیوژ آبگیری می شود تا جرم خشک ۲۱-۲۲ درصد شود. پس از آبگیری،
لجن با افزودن آهک زنده به آن بهداشتی می شود.
به این ترتیب لجن به دست آمده از فاضلاب برای مصارف طبیعی از جمله برای بازسازی مناطق سبز،
برای کشت گیاهان در نظر گرفته شده برای تولید سوخت های زیستی، و غیره، و یا برای بازیابی استفاده می شود.
بیوگاز
بیوگاز در محفظه های تخمیر در فرآیند تخمیر مزوفیل لجن تولید می شود. بازیابی و تصفیه می شود
و سپس در مخزن مخصوصی برای این منظور جمع آوری می شود.
بیوگاز به عنوان سوخت به دو دیگ بخار تولید گرما هدایت می شود. اولویت استفاده از انرژی تولید شده
گرم کردن لجنی است که به فرآیند تخمیر فرستاده می شود. این منبع گرمایی تولید شده در ایستگاه مرکزی،
کل تقاضا را چه در فرآیندهای تکنولوژیکی و چه در فرآیندهای اجتماعی پوشش می دهد.
علاوه بر این، بیوگاز به دو ژنراتور همزمان هدایت می شود، جایی که برق و گرما
(از سیستم خنک کننده) تولید می شود. مقدار برق تولیدی تقریباً ۱۸ درصد نیاز برق تأسیسات را پوشش می دهد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.