شیرین سازی آب دریا: کشور ما بر اساس دسته بندی اقلیمی از مناطق خشک محسوب می شود و مقدار بارندگی کمی دارد. عدم مدیریت و برنامه ریزی صحیح موجب شده است ایران در سال های اخیر با پیامد های ناشی از کمبود آب مانند خشک شدن دریاچه ها و صدمه به کشاورزی مواجه شود. با کارهایی مانند کاهش تلفات انتقال و صرفه جویی در مصرف آب، تا حد مناسبی می توان مصرف را کم کرد ولی با توجه به رشد اقتصادی و جمعیتی کشور، این به تنهایی کفایت نمی کند و به منابع جدید نیاز است.
شیرین سازی آب دریا | تصفیه آب دریایی چیست | آریاعمران
یکی از اقدامات موثر نمک زدایی یا شیرین سازی آب دریا است. در این فرآیند به وسیله جدا کردن نمک های محلول موجود در آب شور،
آب قابل مصرف تولید می شود. گرچه از فناوری نمک زدایی برای مصارف مختلفی می توان استفاده کرد ولی امروزه از آن بیشتر برای تولید آب
آشامیدنی و مصارف شهری و خانگی استفاده می شود. همچنین از پساب شیرین شده با فناوری های نمک زدایی، در کشاورزی و صنعت می توان استفاده نمود.
فناوری های مختلفی را برای نمک زدایی می‌توان به کار برد. روش های رایج به دو دسته کلی فرایند های حرارتی و فرایند های غشایی تقسیم می شوند.
با ترکیب این دو دسته روش جدیدی به نام «هیبریدی» ایجاد می شود.
مزیت و معایب شیرین سازی آب دریا
تامین نیاز به آب آشامیدنی برای انسان، نامتناهی بودن منابع آب شور دریا ها، تامین آب مورد نیاز صنایعی که در نزدیکی سواحل تاسیس شده اند و بهره وری اقتصادی بالایی دارند از مزیت های شیرین سازی آب دریا است.
بروز مشکلات زیست محیطی به دلیل رها کردن پساب ناشی از تصفیه آب دریا، نداشتن توجیه اقتصادی برای شیرین سازی آب دریا و انتقال آن به مناطق کشور از معایب شیرین سازی آب دریا است.
فرآیند های حرارتی شیرین سازی آب دریا
در این فرآیند با استفاده از انرژی حرارتی آب شور تبخیر می شود و بعد بخار تولید شده تقطیر می شود و به آب تقریباً خالص تبدیل می شود.
این روش آب مقطر تولید می شود. در صورت احتیاج طی فرآیند تصفیه تکمیلی به آب املاحی را اضافه می کنند تا به آب قابل شرب یا آب قابل مصرف در موارد دیگر تبدیل شود.
فرآیند های حرارتی در مقایسه با فرآیند های غشایی انرژی حرارتی بیشتری احتیاج دارند ولی برق کمتری مصرف می کنند. منبع این حرارت، بخار آبی می باشد
که مستقیماً می تواند به وسیله سوزاندن سوخت یا با استفاده از حرارت مازاد نیروگاه های برق تولید شود.
تأسیس این واحد ها در کنار نیروگاه های برق، از حرارت تلف شده در نیروگاه ها برای تبخیر آب می توان استفاده کرد که به آن واحد تولید هم زمان برق و آب گفته می شود.
این یکی از مزیت های آب شیرین کن حرارتی است. در این صورت با توجه به عدم نیاز به انرژی حرارتی جدید،
راندمان حرارتی افزایش و هزینه های نمک زدایی بسیار پایین می آید. در کشور ما با توجه به وجود نیروگاه های متعدد برق
در نزدیکی سواحل جنوبی، امکان احداث واحد های تولید هم زمان برق و آب وجود دارد.
از روش های حرارتی شیرین سازی آب دریا در منطقه غرب آسیا بسیار استفاده می شود.
فرآیند های غشایی
در فرآیند های غشایی آب شور با اعمال فشار از غشا های نانومتری عبور می کند. این غشا ها مثل یک فیلتر عمل می کنند و ذرات ناخالصی موجود در آب را جدا می کنند
و آن را به آب شیرین تبدیل می کنند. آب تولیدی این فرایند مشابه آب شرب است. اسمز معکوس که نوعی روش نمک زدایی می باشد
رایج ترین روش نمک زدایی در جهان محسوب می شود. مزیتی که این روش نسبت به روش های حرارتی دارد این است که برای شیرین سازی آب
دریا به انرژی حرارتی احتیاج ندارد، هر چند برق بیشتری را مصرف می کند. یکی دیگر از مزیت های این روش این است که به املاح افزودنی نیاز ندارد.
روش های هیبریدی
روش های هیبریدی همانطور که گفته شد از ترکیب روش حرارتی و غشایی به وجود می آید.
از این روش بیشتر در کشورهای حاشیه خلیج فارس استفاده می شود. در کشور ما نیز مدتی است که این روش در دستور کار قرار گرفته است.
هزینه شیرین سازی آب دریا
هزینه های آب شیرین سازی برای کشورها بسیار پر هزینه تر از تامین هزینه های دیگر شهروندانشان است زیرا علاوه بر آن،
نیاز به پروژه های بزرگ انتقال آب از دریا پس از شیرین سازی و پمپاژ آن به شهرها دارند . اما به علت شرایط خشکسالی
و نگرانی در مورد افزایش نیاز به دسترسی آب ، پروژه های آب شیرین کن در بسیار از نقاط جهان در حال راه اندازی و ساخت می باشد زیرا تنها روش مقرون به صرفه در دنیا همین است .
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.