کنترل PH آب شیرین کن | تصفیه آب | آریا عمران

عملکرد دستگاه آب شیرین کن: نوع دیگری از نمایش که بعضی اوقات در تماس با انعقاد کننده مورد استفاده قرار می گیرد،SCD (ظاهر کننده جریان جاری) نامیده می شود. در این وسیله از یک پلانچر مکانیکی برای افزایش سرعت آب استفاده می شود و موجب حرکت یون های باردار که قصد محاصره ی ذرات معلق باردار مخالف را دارند،(معمولا ذرات منفی)می شود. سپس این دستگاه،جریان الکتریکی تولید شده توسط حرکت یون ها را اندازه گیری می کند.

عملکرد دستگاه آب شیرین کن | ظاهرکننده جریان جاری | آریاعمران

در ادامه مطلب قبل

اگر بار جامدات معلق توسط اضافه کردن انعقاد کننده خنثی شود، یون های کمتری برای محاصره ذرات وجود خواهد داشت و جریان کمتری توسطSCD تولید خواهد شد.

شیمی آب

درک عمیق شیمی آب برای فهمیدن پتانسیل تشکیل رسوب در یک سیستم RO، اهمیت دارد. اگر به عنوان تابعی از بازدهی آب محصولRO، پتانسیل تشکیل رسوب هریک از نمک ها مشخص شود، می توان یک روش را برای جلوگیری و کنترل تشکیل رسوب در نظر گرفت.

وقتی نمک ها در آب حل می شوند، آن ها به اجزای کاتیونی (بار مثبت) و آنیونی(بار منفی) تجزیه می شوند. یون هایی که غالباٌ در منابع آب خام وجود دارد، شامل موارد صفحه بعد است.

آنیون ها                                                                             کاتیون ها

قلیاییت                                                                                           سختی

بی کربنات                                                                                       کلسیم

کربنات                                                                                             منیزیم

هیدروکسیل                                                                                     سدیم

سولفات                                                                                         پتاسیم

کلراید

فلوراید

نیترات

تجزیه ی آب خوراکRO

تجزیه ی آب خوراکRO، حداقل برای یون های دسته ی اول به علاوه اندازه گیریPHباید انجام گیرد همچنین پیشنهاد می شود که تجزیه برای یون های دسته دوم (اگر آزمایشگاه قادر به انجام است)به همراه کدّریت انچام شود.

عملکرد دستگاه آب شیرین کن | ظاهرکننده جریان جاری | آریاعمران

غلظت، اساساٌبرحسب وزنی بر در واحد حجم و معمولاٌ به صورت میلی گرم بر لیتر(mg/l)  بیان می شود.یک میلی گرم ماده محلول در هزار گرم آب، معادل با یک گرم در یک میلیون گرم آب است. بنابراین،نسبت وزنی برحسب یک جزء در میلیون محاسبه می شود و غلظت برحسب mg/l برابر باppm است.

نتایج آزمایشگاه غالباٌبرحسب میلی گرم بر لیتر(mg/l) برحسب کربنات کلسیم  بیان می شود.

این، راهی است برای اینکه آلودگی برحسب غلظت نسبی مولکول هلی باردار بیان شود،

یا اینکه بستگی به وزن مولکولی و ظرفیت یون برحسب کربنات کلسیم (جرم مولکولی ۱۰۰و بار یونی۲) دارد

از نسبت به دست آمده برای تبدیل غلظت یون ازmg/lبرحسب وزنی به مقداری که تعداد نسبی یون های باردار

در محلول را بیان کند،استفاده می شود. اگر جرم مولکولی یک یون، نصف کربنات کلسیم (ضریب تبدیل۲باشد)

و سه ظرفیتی باشد(به عنوان مثال، دارای سه بار باشد)برحسب موجودی در یون های کربنات یا کلسیم،

غلظت آن برحسب  سه برابر غلظت پایه وزنی برحسب یون خواهد بود.( بیان غلظت آنیون یا کاتیون برحسب

غلظت معادل کربنات کلسیم مفید است به خاطر اینکه این نسبت ،پتانسیل بار یک یون برای واکنش با سایر

یون ها را بهتر بیان می کند. (برای جدول ضرایب، تبدیل کربنات کلسیم به ضمیمه مراجعه شود)

آب شیرین کن

مولاریته چیست؟

مولاریته، راه دیگر بیان غلظت برحسب تعداد مولکول ها است، اما پتاسیل بار را محاسبه نمی کند.

وقتی که یک ماده در یک حلال، حل می شود،تعداد مولکول های حل در یک لیتر از حلال،مولاریته نامیده می شود.

یک مولار  از نظر ریاضی غلظت وزنی ماده حل شده ، تقسیم بر وزن مولکولی آن است. در صورتی که یون ها

در یک محلول پایدار برحسب بیان شوند، تعداد یون های کاتیونی با تعداد یون های آنیونی برابر می باشد،

بسته به دقت در آنالیز آب ، مجموع کانی ها برحسب تقریبا با مجموع آنیون ها برحسب کربنات کلسیم برابر است.

یک آنالیز دقیق، مشخص می کند که غلظت کانی یون ها حدود ده درصد کمتر از غلظت کلی کاتیون ها است.

بسیاری از آزمایشگاه ها توانایی اندازه گیری غلظت سدیم در آب را دارا نیستند. آن ها برای محاسبه غلظت سدیم ،

مجموع غلظت کاتیون ها را از مجموع غلظت آنیون ها کم می کنند.(تمام غلظت ها برحسب کربنات کلسیم است)

بعضی از آزمایشگاه ها غلظت قلیاییت را به همین روش و با اطمینان از موازنه بار محاسبه می کنند. هر دو روش تا اندازه ای دقیق است.

یک راه ساده برای بررسی میزان دقت تجزیه آب ، این است که کاتیون ها و آنیون ها برحسب محاسبه شود.

اگر مجموع آن ها کاملاٌ با یکدیگر مساوی بود، احتمال این می رود که آزمایشگاه غلظت سدیم یا قلیاییت را از طریق کسر غلظت کاتیون ها

از آنیون ها محاسبه کرده است. اگر مجموع غلظت کاتیون ها با مجموع غلظت آنیون ها،

بیش از ده درصد با یکدیگر اختلاف داشته باشند، دقت روش جبری، کمتر از میزان ایده آل است.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *