مراحل سیستم تصفیه فاضلاب: پساب یا فاضلاب به آبی گفته می شود که در فعالیت های انسانی ، خانگی، صنعتی یا کشاورزی استفاده می شود که به همین دلیل حاوی مواد آلی و معدنی است که می تواند به سلامت و محیط زیست آسیب برساند . بنابراین، این نوع آب ها، پس از استفاده، نمی توانند مستقیماً در محیط (در خاک، رودخانه ها، دریاچه ها و دریاها) تخلیه شوند، بدون اینکه ابتدا تحت نظارت دائمی مداخلات تصفیه قرار گیرند.
مراحل سیستم تصفیه فاضلاب | تصفیه صنعتی | شرکت آریاعمران
این فرآیند باید طبق مقررات بین المللی ، که اقدامات لازم برای دستیابی یا حفظ کیفیت خوب آب های سطحی یا عمیق و محافظت از آنها در برابر آلودگی را فراهم می کند.
“تجهیزات تصفیه” را می توان به عنوان آن دسته از نیروگاه هایی که برای تصفیه فاضلاب در نظر گرفته شده است تعریف کرد (یعنی آن فرآیند خاصی که از طریق آن روش های مختلف ضد عفونی آب، ناشی از تخلیه های شهری و صنعتی، انجام می شود).
تصفیه فاضلاب از طریق مراحل مختلفی انجام می شود که طی آن مواد سمی از زباله های مایع حذف می شوند و همه چیز را به لجن تبدیل می کنند.
دومی که هنوز کاملاً عاری از مواد مضر نیست، به نوبه خود تحت درمان های خاص دیگری قرار می گیرد. در این مرحله، لجن به‌دست‌آمده را می‌توان در محل‌های دفن زباله مخصوص دفع کرد، یا در کشاورزی استفاده کرد یا به کارخانه‌های تولید کمپوست برد.
اصول و روش های تصفیه فاضلاب
تصفیه های اولیه
هدف آنها جداسازی مواد خارجی جامد از فاضلاب است که می تواند مشکلاتی را برای کارخانه های تصفیه بعدی ایجاد کند
و کارایی آنها را محدود کند (به عنوان مثال: زباله ها، زباله های جامد، روغن ها، گریس ها، هیدروکربن ها، فوم ها، ماسه ها).
بسته به موادی که قرار است جدا شوند، این تصفیه‌ها از طریق فرآیندهای غربالگری (با صفحات درشت یا ریز) یا با استفاده
از سیستم‌های سندبلاست ، چربی‌زدایی ، جداسازی روغن و اسکیمینگ انجام می‌شوند .
هدف آنها حذف کل مواد جامد معلق موجود در فاضلاب برای تصفیه است. بیشتر ماهیت ارگانیک دارد. جداسازی
از طریق تجمع ذرات معلق و ته نشین شدن آنها صورت می گیرد.
این فرآیند معمولاً با عبور فاضلاب از محفظه های ته نشینی ویژه صورت می گیرد و می توان از طریق استفاده از
مواد لخته ساز خاصی که ظرفیت تجمع ذرات معلق و در نتیجه رسوب پذیری آنها را افزایش می دهد، تسهیل کرد.
تصفیه ثانویه
هدف آنها کاهش مواد آلی زیست تخریب پذیر و حذف مواد جامد به شکل کلوئیدی است که رسوب پذیر نیستند
و بنابراین نمی توان آنها را با تیمارهای فیزیکی جدا کرد.
کاهش مواد آلی می تواند از طریق فرآیندهای مختلفی صورت گیرد که رایج ترین آنها عبارتند از:
فرآیندهای تصفیه بی هوازی ، که از عملکرد باکتری هایی که از مواد آلی تغذیه می کنند و در غیاب اکسیژن زندگی می کنند، سوء استفاده می کند.
تصفیه خانه های بی هوازی توانایی کاهش بار آلی را در حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد دارند،
سطحی که برای قرار دادن آب تولید شده روی خاک یا بدنه های آبی کافی نیست،
اما در هر صورت برای اولین کاهش مفید است که می تواند موثر باشد. درمان های بعدی، مانند سیستم های تصفیه گیاهی است.
فرآیندهای تصفیه هوازی ، که از عملکرد باکتری‌های هوازی که از مواد آلی تغذیه می‌کنند
و با انتشار اکسیژن (تحریک زیستی هوازی) تحریک می‌شوند، استفاده می‌کنند.
این نوع تصفیه‌خانه‌ها به عنوان تصفیه‌کننده‌های بیولوژیکی با اکسیداسیون کل
(سطح اکسیداسیون مواد آلی بسیار بالا) با لجن فعال (باکتری‌هایی که پس از تجزیه خالص‌سازی می‌شوند، یک توده گل‌آلود تشکیل می‌دهند) تعریف می‌شوند.
تصفیه‌کننده‌های لجن فعال بیولوژیکی ظرفیت کاهش بار آلی بسیار بالایی دارند،
به طوری که آب تولید می‌کنند که می‌تواند مستقیماً روی خاک یا آبهای سطحی تخلیه شود.
تصفیه های سوم
هدف آنها پالایش و تکمیل تصفیه تصفیه با کاهش بار عناصر غذایی (عمدتاً فسفر و نیتروژن) موجود در آبهای خروجی تصفیه خانه های ثانویه است.
اینها مواد زیست تخریب پذیر ضعیفی هستند که نمی توانند توسط فرآیندهای هضم بیولوژیکی که در تصفیه خانه های ثانویه انجام می شود متابولیزه شوند.
هنگامی که فسفر و نیتروژن در غلظت‌های بالا در آب وجود داشته باشند، می‌توانند باعث تکثیر جلبک‌های میکروسکوپی شوند
که فعالیت باکتری‌ها و در نتیجه مصرف بیشتر اکسیژن (اوتروفیکاسیون آب‌ها) را تعیین می‌کند و در نتیجه باعث مرگ ماهی‌ها می‌شود.
علاوه بر این، هنگامی که اکسیژن تمام می شود، میکروارگانیسم های هوازی با میکروارگانیسم های بی هوازی
جایگزین می شوند که مواد سمی و بدبو تولید می کنند.
