نحوه عملکرد آب شیرین کن | تصفیه آب صنعتی | آریاعمران

نحوه عملکرد آب شیرین کن: یک ستون نرم کننده می تواند موجب پایداری ذرات کلوییدی موجود در آب خوراک RO شود. ذرات کلوییدی به دلیل بار سطحی منفی که در سطح خارجی شان وجود دارد یک دیگر را دفع می کنند و در نتیجه به صورت ذرات پراکنده در محلول باقی می مانند. حال ، پنان چه کاتیون های با ابار مثبت بزرگ وجود داشته باشند ، این بار مثبت بزرگ ، بار موجود در سطح ذرات کلوییدی را خنثی کرده ، موجب جذب ذرات کلوییدی به کاتیون ها می شود که احتمال رسوب دهی آن ها نیز افزایش می یابد .

جایگزینی کاتیون های با بار مثبت بزرگ با یون های سدیم یک ظرفیتی موجب پراکندگی بیشتر مواد کلوییدی در سیستم RO و در نتیجه ، مانع از ته نشین شدن آن ها می گردد .

نحوه عملکرد آب شیرین کن | تصفیه آب صنعتی | آریاعمران

در ادامه مطلب قبل

حذف مرحله اضافی منعقد کننده کاتیونی

اگر به منظور انعقاد و فیلتر کردن ذرات کلوییدی قبل از فیلتر های میانی یک منعقد کننده کاتیونی به آب تزریق شود ،

نرم کردن آب (سختی زدایی) راهی برای حذف کامل سیستم پیش تصفیه انعقاد و جلوگیری از گرفتگی غشا است .

در نرم کننده ، عامل انعقاد ، جذب بار منفی قوی موجود در رزین کاتیونی استاندارد از نوع اسید قوی می شود .

برای تقویت منعقد کننده از رزین ، ممکن است احتیاج به شستشوی معکوس رزین به وسیله محلول غلیظ باشد .

اسید – احیا کننده ی سختی گیر (نرم کننده )

نرم کننده ای که در بالا توضیح داده شد از رزین کاتیونی اسید قوی استفاده می کند . این نوع رزین ، بار منفی قوی دارد که قادر به جذب یون سدیم ، طی عمل احیا است .

اگر رزینی که در نرم کننده مورد استفاده قرار می گیرد ، رزین کاتیونی اسید ضعیف باشد ،

توانایی جذب یون سدیم مانند رزین سدیم ، قوی نیست. چنین بستری در بالا دست اسمز معکوس مورد استفاده قرار می گیرد .

تا حفاظت بیشتری در برابر تشکیل رسوب به وجود اید رزین اسیدی ضعیف به وسیله اسید های قوی نظیر اسید کلریدریک اسید یا اسید سولفوریک احیا می شود ،

اسید جایگزین یون های سختی خواهد شد که در مدت زمان در دسترس بودن بستر ، جذب آن شده اند.

آب شیرین کن

کاهش تشکیل رسوب

زمانی که بستر در سرویس است ، رزین ، یون هیدروژن () را جایگزین PH یون های سختی موجود در آب خام می کند این کار ، احتمال تشکیل رسوب را کاهش خواهد داد .

بسته به منبع آب جبرانی ،PH آب نرم شده بین۵ و ۵/۶ خواهد بود . این PH پایین تر با تبدیل اکثر یون های

بی کربنات به دی اکسید کربن پتانسیل رسوب دهی کربنات را کاهش می دهد .

به علاوه ، PH پایین تر حلالیت رسوب های سولفات و کربنات را افزایش می دهد .

با انجا این کار ، بدون این که هیچ آنیونی به آب اضافه شود احتیاج به سیستم تزریق اسید نیز نخواهد بود .

بدون اضافه شدن یون های سدیم به آب ، به سیستم نرم کننده استاندارد نیز نیازی نیست .

عدم تزریق سدیم به آب خوراک RO در مواردی که حتی مقادیر ناچیز سدیم اهمیت دارد ،

بسیار مفید است که از آن جمله می توان به مصرف آب آشامیدنی و نیمه رساناها اشاره نمود .

یکی از نتایج نامطلوب این سیستم پیش تصفیه ، وجود دی اکسید کربنی است که به خاطر تبدیل یون بی کربنات به دی اکسید کربن به وجود می آید .

دی اکسید کربن از غشای RO نفوذ می کند و ممکن است نیاز به حذف آن باشد .

یکی دیگراز این نتایج نامطلوب این سیستم ، هزینه گزاف بهره برداری از آن به دلیل هزینه زیاد احیا توسط اسید به جای استفاده از نمک است .

به هر حال احیای نرم کننده با اسید برای منابع آبی که تمایل به تشکیل رسوب در آن ها زیاد است باید به عنوان یک مرحله پیش تصفیه اختیاری در نظر گرفته ود .

خلاصه ای از روش هایی که به طور معمول برای جلوگیری از تشکیل رسوب به کار می روند که این روش ها ، تابعی از نمک های موجود

در آب بوده و هر روش که موثر تر باشد ، مورد استفاده قرار می گیرد .