روش آب شیرین کن نیمه صنعتی: یکی از مشکلات مبرمی که بشریت باید حل کند، استخراج منابع آب است. بر روی زمین منبع آب زیادی وجود دارد، اما اکثراً همه آنها شور هستند. در نتیجه، بسیاری از کشورها به دنبال راهی برای مقابله با آن بودند. با آب نمک چه کنیم تا بتوان از آن برای آشامیدن ، مصارف صنعتی و نیمه صنعتی استفاده کرد؟ اینگونه بود که آب شیرین کن به عنوان یک راه بسیار ضروری برای حل یک مشکل جهانی دیگر – ظاهر شد.
روش آب شیرین کن نیمه صنعتی | تصفیه فاضلاب | آریاعمران
از روی اسم آب شیرین کن می توان نتیجه گرفت که این فرایند برای حذف نمک اضافی از آب است. و نه نمک های سختی، بلکه نمک معمولی که آب را شور می کند. با کمک نمک زدایی، آب دریا را شیرین می کنند و سپس می توان از آن برای مصارف خانگی ، صنعتی و نیمه صنعتی استفاده کرد. با کمک این فرایند آب های شور موجود در طبیعت را می توان نمک زدایی کرد. در صورتی که میزان نمک موجود در آن بیش از هزار میلی گرم در لیتر نباشد، می توان آب مناسب مصرف نیمه صنعتی را به دست اورد.
روش های آب شیرین کن نیمه صنعتی
شیرین سازی اب را می توان با روش های مختلف تصفیه آب انجام داد. در بسیاری از کشورها ، معمولاً از تبادل یونی معرف بیشتر استفاده می شود. مبدل های یونی دانه ای به طور بسیار کیفی آب نمک را از خود عبور می دهند. در اعداد، فیلتراسیون از طریق رزین دانه ای به دستیابی به آب شیرین با شوری اولیه تقریباً ۲-۳ گرم در لیتر کمک می کند.
الکترودیالیز
دومین گزینه محبوب نمک زدایی آب، الکترودیالیز است . روش بسیار پیچیده یک آند و یک کاتد در آب وارد می شود. در داخل آب ذرات باردار وجود دارد که می توانند به سمت عناصر مثبت یا منفی جذب شوند.
وقتی میدان الکتریکی از آب عبور می‌کند، تمام کاتیون‌ها به سمت آند و آنیون‌ها به سمت کاتد حرکت می‌کنند. الکترودیالیز فقط یک فرآیند است. طراحی دستگاه یک آند کاتدی است که بین آنها پارتیشن بندی شده است، دقیقاً بین این پارتیشن ها است که پس از ایجاد میدان الکتریکی، آب شیرین شده جمع می شود.
گزینه محبوب بعدی برای نمک زدایی آب، استفاده از فیلترهای الکترومغناطیسی است. به این گروه از روش ها بدون واکنش نیز می گویند. در اینجا می توان از اسمز معکوس و نانو فیلتراسیون استفاده کرد.
می توان آب را به حالت نمک زدایی و با کمک جوشاندن و سپس متراکم شدن شیرین کرد. واضح است که املاح این ماده فرار نیستند و قطعا از سطح آب تبخیر نمی شوند. دانشمندان از این موضوع استفاده می کنند. با این روش، آب را می جوشانند، منتظر می مانند تا تبخیر شود، و سپس این بخار در اتاق های خنک کننده مخصوص قرار می گیرد، جایی که به آب تبدیل می شود و از دیواره ها جریان می یابد، در حالی که نمک اضافی در ترکیب وجود ندارد.
نمک زدایی انجماد
مشابه عمل تبخیر، روش دیگر نمک زدایی انجماد است. در اینجا همه چیز شبیه تبخیر می شود، فقط با آن آب جوشانده می شود و وقتی یخ زده است به حالت یخ زده می رسد. نکته این روش این است که آب شیرین قبل از نمک یخ می زند. این به برداشتن مکعب های یخ زده قبل از یخ زدن کل سطح کمک می کند. هنگامی که شروع به گرم کردن آب در حالت یخ زده می کنید، نمک ها سریعتر از پایه تازه ذوب می شوند. با این حال فرقی نمی‌کند که کدام روش برای نمک‌زدایی آب انتخاب شود، اما در هر صورت، پس از انجام عملیات شیرین کردن، آب باید ضدعفونی شود.
درست است، باید گفت که نمی توان از آب شیرین شده به سادگی برای آشامیدن و حتی در مصارف نیمه صنعتی برای تولید مواد غذایی و دارویی استفاده کرد. به خصوص اگر با استفاده از روش های غشایی پردازش شده باشد. به عنوان یک قاعده، پس از همان اسمز معکوس، آب باید به حالت قابل استفاده برسد. تصفیه درجه بسیار بالایی دارد و مواد معدنی مفید نیز از آب حذف می شود. بنابراین برای دریافت آب آشامیدنی باید آب را با مواد معدنی غنی کرد.
انرژی هسته ای
اخیراً روش های دیگر، جدید و پیشرفته تر شیرین سازی آب نیمه صنعتی اختراع شده است. تاریخچه پیدایش نیروگاه های هسته ای آب شیرین کن به شرح زیر است. در دهه ۶۰ قرن بیستم، کنفرانس هایی در مورد استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای برگزار شد. در آنجا آنها برای اولین بار پیشنهاد کردند که از نیروگاه های هسته ای ترکیبی برای نمک زدایی آب استفاده شود.
مزیت اصلی استفاده از چنین نیروگاه هایی این بود که نه تنها به نمک زدایی آب، بلکه به برق مورد نیاز شهرها نیز کمک می کردند. یک دستگاه هسته ای خوب است زیرا به شما امکان می دهد از چندین گزینه برای رساندن آب به پارامترهای مورد نظر استفاده کنید. این الکترودیالیز و تقطیر و انجماد است. امروزه بیشترین استفاده از تاسیسات هسته ای با تقطیر است.
