مخازن فولادی تحت فشار در تجهیزات آب شیرین کن

مخازن فولادی تحت فشار پوشش داخلی تانک در تجهیزات آب شیرین کن

لوله کشی ظروف تحت فشاری که برای پیش تصفیه RO مورد استفاده قرار می‎گیرند، از شرایط حادتری برخوردار است. اگر جنس لوله بکار رفته، نامناسب باشد، در دیواره تانک، اکسیداسیون اتفاق خواهد افتاد.

میزان این اکسیداسیون به آب خوراک اسمزمعکوس بستگی دارد. اگر مواد شیمیایی نظیر اسید در بالا دست ظرف تحت فشار تزریق شود، آب، سریعا، جذب دیواره تانک می‎شود. این عمل موجب تخریب زود هنگام تانک و نیز ورود آهن به آب خوراک RO می‎شود.

آسترزنی مخازن فولادی که قطور نیستند، بی‎نهایت مشکل است. یک مخزن از جنس فایبرگلاس، ممکن است که به اندازه یک مخزن کربن استیل که به طرز صحیح آسترزنی شده است، دوام نداشته باشد، اما قیمت آن بسیار کمتر است. اگر از یک مخرن فایبرگلاس در محیط باز  استفاده شود، باید یا دارای سایه‎بان باشد و یا اینکه با یک رنگ که در مقابل اشعه ماورای بنفش مقاوم باشد، رنگ‎آمیزی شود. تابش نور خورشید به‎طور قابل توجه‎ای عمر یک تانک فایبرگلاس را کاهش می‎دهد.

گالوانیزه کردن مخازن

بعضی از روشهایی که برای آسترزنی مورد استفاده قرار می‎گیرند، شامل گالوانیزه کردن مخزن، استفاده از عایق پلاستیکی، عایق اپوکسی، عایق لاکی، وینیل‎استر، ویا ترکیبی از پلی‎وینیل کلراید هستند. پوشش گالوانیزه از مقاومت کمتری برخوردار است، زیرا احتمال جدا شدن تکه‎های بزرگ از دیواره‎ی مخزن وجود دارد. استفاده از عایق پلی‎وینیل‎کلراید و اپوکسی مشکل است و وینیل‎استر نسبتا گران است.

برای اینکه مخازن فولادی تحت فشار در درازمدت، کارایی خوبی داشته باشدمعمولا کارهای نسبتا زیادی باید انجام گیرد. ابتدا مخزن باید سندبلاست و تمیز شود، به‎طوری که با مواد آسترزده، سازگاری داشته باشد.

سازندگان تانکها باید تجربیاتی در زمینه استفاده از جنس آسترها داشته باشند و یا اینکه پیمانکار سازنده‎ی مخزن از شرکتهایی باشند که تخصص آنها در زمینه ساخت تانکهای تحت فشار باشند.

 

نصب نشیمنگاه برای تجهیزات آب شیرین ‎کن

اگر مخازن تحت فشار از قبل بر روی نشیمنگاه نصب شده باشند، هزینه گزاف نصب آن کاهش خواهدیافت. اگر لوله‌‎کشی مخازن از قبل در کارخانه سازنده انجام شده باشد، هزینه کمتری نسبت بع انجام این کارها در سایت صنعتی را دارا خواهد بود.

همچنان مخازن فولادی تحت فشار و نگهدارنده‎ های اسکلت باید تمیز، سندبلاست و رنگ‎ آمیزی شوند. سطح آنها باید با دو لایه اپوکسی یا رنگ‎آمیزی لعابی پوشیده شوند.

 

کنترل دمای مبدل‎های حرارتی در آب شیرین‎ کن

در فصل زمستان دمای منابع آبهای سطحی، به طور قابل توجهی کاهش می‎یابد. نتیجه اینکار، تغییر اساسی در دبی آب محصول سیستم RO است. به منظور ثابت نگهداشتن دبی آب محصول، بعضی اوقات آب خوراک به سیستم RO  باید گرم شود. ( ضرایب تصحیح دما در ضمیمه نوشته شده‎اند.) همچنین به خاطر اینکه فرآیندهای خاص دمای آب باید ثابت باشد، آب خوراک RO باید گرم شود.

در بسیاری از موارد، آبی که مورد نیاز فرآیند سیستم است . لازم نیست که گرم شود، مخصوصا اگر طراحی سیستم RO بیش از حد مورد نیاز باشد. دراینگونه موارد، پیشنهاد می‎شود که مبدلهای حرارتی ( یاهر سیستم با مکانیزم گرم کننده دیگری) مورد استفاده قرار نگیرد.

دلایل متعددی وجود دارد که اگر آب محصول گرم مورد نیاز نیست، آب خوراک به هیچ عنوان نباید گرم شود. آب گرمتر اغلب موجب فعالیت بیولوژیکی بیشتری میشود، مخصوصا اگر هیچ نوع بایوسایدی در سیستم وجود نداشته باشد. در دمای بالا تعداد باکتری‎ها به سرعت افزایش می‎یابد. همچنین افزایش بی‎رویه دمای آب محصول موجب فرسودگی سریعتر غشاها خواهد شد. اگر سیستم RO در سرویس نباشد، باکتریها سریعتر رشد خواهند نمود.

پتانسیل تشکیل رسوب کربنات و سولفات در آب گرم، بیشتر است.

همچنین اگر آب خوراک گرمتر شود .  دبی آب محصول بیشتر خواهد شد و متعاقب آن، تاثیرات پلاریزاسیون غلظت در سطح غشاء افزایش پیدا می‎کند.

از نتایج ناخوشایند دیگر، افزایش دبی آب محصول ( به شرط ثابت بودن دبی آب خوراک) است. که افزایش تشکیل رسوب و افزایش گرفتگی غشاء توسط جامدات معلق می باشد.

در بهره برداری از سیستم آب شیرین کن

معمولا بهره‎ برداری از سیستم RO در دمای پایین‎تر، موجب کاهش هزینه تعمیر و نگهداری آن می‎شود. اگر دبی  آب محصول بیش از حد تعیین شده کاهش یابد، لازمه‎ی آن، این است که سیستم RO باید مدت زمان بیشتری در سرویس باشد و این موجب مصرف برق بیشتر خواهد شد. به هرحال، این مصرف انرژی به عنوان مثال، کمتر از انرژی است . که باید توسط مبدل حرارتی استفاده شود تاآب گرمتر شود.

اگر سیستم اسمزمعکوس، زمان بیشتری در سرویس باشد و یا اینکه فشار آب خوراک بالاتر باشد. از نظر اقتصادی نسبت به گرم کردن آب، مقرون به صرفه است. مگر اینکه منبع انرژی گرمایی آب، گرمای بلااستفاده باشد. به عنوان مثال، برای افزایش دمای آب خوراک سیستم اسمز معکوس از ۵۵ درجه فارنهایت به ۷۷ درجه فارنهایت با دبی ۲۰gpm  و به مدت یک ساعت، حدود ۲۲۰۰۰۰ Btu انرژی لازم است.

اگر دمای آب خوراک در مخازن فولادی تحت فشار به جای ۷۷ درجه فارنهایت، ۵۵ درجه فارنهایت باشد.  دبی آب  محصول ۳۰% کاهش میابد. برای چنین سیستمی که فشار آب خوراک آن  ۲۶۰ psig است. انرژی اضافی که مصرفی در سیستم RO  بخاطر جبران کاهش دبی آب مدت زمان بیشتری در سرویس باشد ( ۲۶ دقیقه اضافه)، حدود  ۱۸۰۰۰ Btu است.